- φωνακλάς, -ού, -άδικο
- αυτός που συνηθίζει να μιλάει μεγαλόφωνα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
φωνακλάς, -ού, -άδικο
Look at other dictionaries:
φωνακλάς — ού, άδικο, Ν 1. αυτός που έχει τη συνήθεια να φωνάζει 2. αυτός που εκνευρίζεται εύκολα και βάζει τις φωνές. [ΕΤΥΜΟΛ. < φωνάκλα + μεγεθ. κατάλ. ας (πρβλ. φρυδ άς)] … Dictionary of Greek
φωναράς, -ού, -άδικο — φωνακλάς (βλ. λ.) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φωναράς — ού, άδικο, Ν φωνακλάς. [ΕΤΥΜΟΛ. < φωνή + μεγεθ. κατάλ. αράς (πρβλ. κλεφτ αράς, υπν αράς)] … Dictionary of Greek
